Υποτροπιάζον Εξάρθρημα Επιγονατίδος (Αστάθεια επιγονατίδας)

Εισαγωγή

Η επιγονατίδα είναι ένα οστό το οποίο περικλείεται στον εκτατικό μηχανισμό του γόνατος. Η κίνησή της φυσιολογικά είναι μέσα στη μηριαία τροχιλία, προς τα πάνω και κάτω κατά την έκταση και κάμψη του γόνατος. Η μηριαία τροχιλία είναι μια αύλακα στη πρόσθια επιφάνεια του μηριαίου οστού, με την οποία αρθρώνεται η επιγονατίδα, σχηματίζοντας έτσι την επιγονατιδομηριαία άρθρωση.

Ως εξάρθρημα επιγονατίδος ορίζεται η μετακίνησή της πλάγια, εκτός μηριαίας τροχιλίας και περιλαμβάνει τη πλήρη απώλεια επαφής μεταξύ επιγονατιδικών και μηριαίων αρθρικών επιφανειών. Υποτροπιάζον χαρακτηρίζεται το εξάρθρημα που εμφανίζεται για 2η φορά στον ασθενή και επαναλαμβάνεται.

Κλινική Εικόνα

Το εξάρθρημα επιγονατίδας μπορεί να προκύψει είτε από κάποιο τραυματισμό είτε από κάποια συγγενή ανατομική ανωμαλία (δυσπλασία μηριαίας τροχιλίας). Συνήθως, η επιγονατίδα ανατάσσεται στη φυσιολογική της θέση αυτόματα. Παρά την ανάταξή της όμως, ο ασθενής παρουσιάζει πόνο στο γόνατο ο οποίος συνοδεύεται και από αίμαρθρο(συλλογή αίματος στην άρθρωση) λόγω ρήξης των συνδέσμων που συγκρατούν την επιγονατίδα.

Ταυτόχρονα ο ασθενής μπορεί να εμφανίζει εμπλοκή της άρθρωσής του, δηλαδή αδυναμία πλήρους κάμψης ή έκτασης του γόνατος, εξαιτίας της παρουσίας ελεύθερων οστεοχόνδρινων τεμαχίων που αποσπάστηκαν από την επιγονατίδα κατά το εξάρθρημα.

Θεραπεία

Η απόλυτα ενδεδειγμένη θεραπεία του υποτροπιάζοντος εξαρθρήματος επιγονατίδας είναι χειρουργική και περιλαμβάνει την ανακατασκευή του έσω επιγονατιδομηριαίου συνδέσμου (MPFL), ο οποίος αποτελεί τον κυρίο παθητικό σταθεροποιητή της επιγονατιδομηριαίας άρθρωσης.

Η ανακατασκευή του συνδέσμου αυτού γίνεται με ελάχιστα επεμβατική τεχνική και με χρήση αυτόλογου μοσχεύματος (ισχνού). Στόχος της επέμβασης είναι η αποκατάσταση της σταθερότητας και ομαλής κύλισης της επιγονατίδας.

Αποκατάσταση

Μετά την έξοδο από το χειρουργείο απαιτείται αναλγησία καθώς και προφυλακτική αντιβιωτική αγωγή. Παρά το γεγονός ότι η αρθροσκόπηση επιτρέπει τη γρήγορη έγερση και κινητοποίηση του ασθενούς, συνιστάται και προφυλακτική αντιθρομβωτική αγωγή.

Μετεγχειρητικά εφαρμόζεται επίσης λειτουργικός κηδεμόνας γόνατος με περιορισμό κάμψης του γόνατος, ο οποίος σταδιακά μειώνεται. Ο χρόνος αποκατάστασης του ασθενούς και επιστροφής στις αθλητικές δραστηριότητες είναι 6 μήνες.