Παγωμένος ώμος
Εισαγωγή
Ο παγωμένος ώμος ή συμφυτική θυλακίτιδα είναι μια επώδυνη πάθηση του ώμου ο οποίος προοδευτικά χάνει την κινητικότητά του. Είναι αποτέλεσμα δημιουργίας συμφύσεων και παχύνσεων του αρθρικού θυλάκου του ώμου. Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες και ενοχοποιούνται ως προδιαθεσικοί παράγοντες ο σακχαρώδης διαβήτης, η θυρεοειδοπάθεια και οι καρδιοπάθειες. Βέβαια, μπορεί να παρουσιαστεί και μετά από κάκωση και ακινητοποίηση του ώμου.
Κλινική Εικόνα
Τα κύρια συμπτώματα που νιώθει ο ασθενής είναι ο πόνος που συνοδεύει την έντονη δυσκαμψία της άρθρωσης. Το χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ενεργητικού και παθητικού εύρους στις κινήσεις του ώμου.
Θεραπεία
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει φυσικοθεραπείες και αναλγητική αγωγή για όσο διάστημα διαρκεί η δυσκαμψία της άρθρωσης , η οποία συνήθως υπάρχει για πολλούς μήνες. Επί αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής εφαρμόζεται χειρουργική θεραπεία με στόχο τη λύση των συμφύσεων της άρθρωσης και την κινητοποίησή της. Η επέμβαση αυτή γίνεται πλεον αρθροσκοπικά και επιτυγχάνεται ευρεία λύση των συμφύσεων του θυλάκου και απελευθέρωση της άρθρωσης του ώμου.
Αποκατάσταση
Μετά την έξοδο από το χειρουργείο απαιτείται ελάχιστη ή καθόλου αναλγησία και η κινητοποίηση του χεριού είναι άμεση. Ο ασθενής ξεκινά άμεσα εντατικό πρόγραμμα κινησιοθεραπείας για να διατηρηθεί το πλήρες εύρος κίνησης που επιτεύχθηκε με το χειρουργείο.